niezbyt często skurcz pęcherza moczowego, krwiomocz, nasilony częstomocz, zatrzymanie moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
często tkliwość piersi, zanik jąder, ból jąder, bezpłodność, przerost gruczołów piersiowych, zaburzenia
wzwodu, zmniejszona wielkość prącia niezbyt często ginekomastia, impotencja, schorzenia jąder rzadko ból piersi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
bardzo często zmęczenie, pieczenie w miejscu podania, zaburzenia czucia w miejscu podania
często złe samopoczucie, ból w miejscu podania, zasinienie w miejscu podania, kłucie w miejscu podania,
niezbyt często świąd w miejscu podania, stwardnienie w miejscu podania, senność, ból, gorączka
rzadko owrzodzenie w miejscu podaniabardzo rzadko martwica w miejscu podania
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
często zaburzenia hematologiczne, niedokrwistość Badania diagnostyczne
często zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy, wydłużenie czasu krzepnięcia
niezbyt często zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie stężenia triglicerydów w surowicy, wydłużenie czasu protrombinowego, zwiększenie masy ciała
Inne działania niepożądane obserwowane zwykle podczas leczenia octanem leuproreliny to obrzękobwodowy, zatorowość płucna, kołatanie serca, bóle mięśni, zaburzenia czucia skórnego, osłabieniemięśni, dreszcze, wysypka, amnezja i zaburzenia widzenia. Po długotrwałym stosowaniu produktównależących do tej samej grupy obserwowano zanik mięśni. Po podaniu zarówno krótko-, jak idługodziałających agonistów GnRH, rzadko donoszono o wystąpieniu zawału przysadki mózgowej wnastępstwie krwotoku do przysadki. Rzadko obserwowano trombocytopenię i leukopenię. Istniejądoniesienia o zaburzeniach tolerancji glukozy.
Po podaniu analogów agonistów GnRH zgłaszano wystąpienie drgawek (patrz punkt 4.4).
Miejscowe działania niepożądane po wstrzyknięciu ELIGARD 45 mg są podobne do miejscowychdziałań niepożądanych występujących w przypadku innych podobnych produktów wstrzykiwanychpodskórnie.
Ogólnie, te miejscowe działania niepożądane po wstrzyknięciu podskórnym są łagodne i opisywanejako szybko przemijające.
Rzadko zgłaszano reakcje anafilaktyczne/rzekomoanafilaktyczne po podaniu analogów agonistówGnRH.
W piśmiennictwie istnieją doniesienia o zmniejszeniu gęstości kości u mężczyzn poddanychorchidektomii lub leczonych analogami GnRH. Można przypuszczać, że długotrwała terapialeuproreliną może spowodować zwiększenie objawów osteoporozy. W punkcie 4.4 znajduje sięinformacja o zwiększonym ryzyku występowania złamań z powodu osteoporozy.
7