Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych na różnice między produktami zawierającymiwziewne kortykosteroidy, dotyczące stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc.
Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija sięu nich zapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChPczęsto się nakładają.
Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą: aktualne palenie tytoniu,starszy wiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.
Należy sprawdzać stosowaną przez pacjenta technikę inhalacji, aby mieć pewność, że pacjentodpowiednio synchronizuje uwolnienie dawki inhalacyjnej z wdechem, gdyż tylko wówczaszapewnione jest optymalne dostarczanie leku do płuc.
Ze względu na możliwość zaburzonej odpowiedzi nadnerczy, pacjenci przechodzący zestosowania steroidów doustnie na wziewne przyjmowanie flutykazonu propionianu, powinnipozostawać pod szczególną opieką. U tych chorych należy regularnie kontrolować czynnośćkory nadnerczy.
Po włączeniu wziewnego flutykazonu propionianu odstawianie steroidów stosowanych ogólniepowinno odbywać się stopniowo, a pacjentów należy poinformować, aby mieli przy sobiedokument informujący o konieczności podania dodatkowych steroidów działających ogólniew sytuacji stresu (kartę steroidową).
Podczas stosowania każdego kortykosteroidu wziewnego mogą wystąpić działaniaogólnoustrojowe, szczególnie przy stosowaniu wysokich dawek przez dłuższy czas.Prawdopodobieństwo wystąpienia tych działań jest dużo mniejsze niż w przypadkukortykosteroidów doustnych. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga,cechy cushingoidalne, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dziecii młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę, jaskrę lub – rzadziej – szeregobjawów psychopatologicznych lub zmiany zachowania, w tym nadaktywność psychoruchową,zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). Dlatego ważne jest, aby dawkękortykosteroidu wziewnego zmniejszyć do najniższej dawki zapewniającej kontrolę objawówastmy oskrzelowej (patrz punkt 4.8).
U dzieci długotrwale leczonych kortykosteroidami wziewnymi zaleca się regularne kontrolowanie wzrostu.
Niektóre osoby mogą wykazywać większą wrażliwość na działanie wziewnego kortykosteroiduniż większość pacjentów.
Zastąpienie steroidów podawanych ogólnie steroidami wziewnymi może ponadto spowodowaćujawnienie się chorób alergicznych, takich jak alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa lubwyprysk, które wcześniej kontrolowane były przez steroidy stosowane ogólnie. Wspomnianechoroby alergiczne należy wówczas leczyć objawowo lekami przeciwhistaminowymi i (lub)lekami do stosowania miejscowego, w tym steroidami do stosowania miejscowego.
Nie należy nagle przerywać leczenia flutykazonu propionianem.
Jak w przypadku innych kortykosteroidów wziewnych, należy zachować szczególną ostrożnośću pacjentów z aktywną lub utajoną gruźlicą płuc.
Długotrwałe leczenie wysokimi dawkami kortykosteroidów wziewnych może doprowadzić dozahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego. Czynniki mogącewywołać ostry przełom nadnerczowy obejmują: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lubszybkie zmniejszenie dawki leku. Pojawiające się wówczas objawy są najczęściej nieswoistei mogą obejmować: jadłowstręt, ból brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy,